ورع و پارسایی؛ بهترین عمل در ماه مبارک رمضان | تبیین درجات پارسایی
به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی در کتاب حکمت عبادات با بیان فرازهایی از خطبه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در آخرین جمعه ماه شعبان، اظهار داشت: حضرت در بخشی از این خطبه فرمود: «والشّیاطینُ مغلولة فاسْئلوا ربّكم أن لا یسلّطها علیكم»؛ از خدا مسئلت كنید تا شیطان را بر شما مسلّط نكند. اگر خدا بخواهد شیطان را مسلط كند او را به وسیله ابزار درونی و خاطرات نفسانی بر ما مسلّط می كند و قوای نفسانی ما را ابزار دست شیطان قرار می دهد.
وی ادامه داد: وقتی سخن رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به اینجا رسید، حضرت علی (علیه السلام) كه همه این معارف را از زبان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدند فرمودند: من از بین مردم برخاسته، از پیامبر سؤال كردم بهترین اعمال در این ماه چیست؟ فقال: یا أبا الحسن أفضل الأعمال فى هذا الشهر الورعُ عن محارم الله عزّ وجلّ» بهترین عمل در این ماه پارسایی و اجتناب از محرّمات خداست. آنچه را كه خدا تحریم فرموده، از آنها اجتناب كند و وارسته باشد.
مفسر برجسته قرآن کریم ورع و پارسایی را دارای درجاتی دانست و بیان داشت: ورع و پارسایی درجاتی دارد: اولین درجه آن كه از همه نازل تر است، ورع اهل توبه است كه انسان از معصیت می پرهیزد و توبه می كند و به اطاعت روی می آورد. از این بالاتر ورع اهل صلاح است، كه از مشتبهات نیز می پرهیزد. رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «دعْ ما یریبك إلی ما لا یریبك» چیزی كه شبهه ناك است و كاری كه مشتبه است و حلال بودن آن روشن نیست ترك كنید. غذای شبهه ناك حرف شبهه ناك را گرچه ظاهراً حلال است، ولی چون حلیتش مشكوك است، ترك كنید. این ورع صالحین است. از این بالاتر ورع اهل تقوا است؛ كه نه تنها از محرّمات و مشتبهات پرهیز دارند بلكه حتی از حلالهایی كه انسان را به سوی مشتبه می كشاند، نیز می پرهیزند.
حضرت آیت الله جوادی آملی ابراز داشت: از این بالاتر ورع صدّیقین است. كه از هر چه غیر خداست وارسته اند؛ از هر چه غیر حق است پرهیز می كنند. اگر قلب جز محبت خدا چیز دیگر نپذیرفت قلب صدیقین است. خدای سبحان فرمود: ﴿ما جعل الله لرجلٍ من قلبینِ فی جوفه﴾ . قلب، یعنی همان لطیفه و جان الهی، در یك انسان دو قلب وجود ندارد. به ما هم آموختند كه از خدای سبحان مسئلت كنید كه در این قلب جز محبت حق چیزی راه پیدا نكند. «وقلبى بحُبّك مُتیماً» . بار الها قلب مرا به محبت و دوستی خود شیدا و بیقرار كن. این تربیت، تربیت صدّیقین است كه قلب، از غیر خدا وارسته باشد./۱۳۲۳/د۱۰۳/ق